کد مطلب:5439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159
توصیف خدا از پیامبر
همان گونه كه بیان شد، خداوند متعال، حضرت محمّدصلی الله علیه وآله را به اسم خطاب نفرموده، بلكه برای تعظیم بیش تر، به القاب خطاب می فرماید. در این جا مناسب است نمونه های قرآنی آن را مرور كنیم:
«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ» [1] 05)؛ منافقان از آن روزی بترسند كه خدا سوره ای بفرستد كه آن چه درون آن هاست آشكار سازد، ای رسول بگو: اكنون تمسخر كنید خدا از آن چه می ترسید به سر شما خواهد آورد.
«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ» [2] 06)؛ ای پیغمبر، آن چه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان كه اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نكرده ای و خدا تو را از شرّ مردمان محفوظ خواهد داشت و دل قوی دار كه خدا كافران را راهنمایی نخواهد كرد.
«مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیًما» [3] 07)؛ محمّدصلی الله علیه وآله هرگز پدر هیچ یك از مردان شما نیست، بلكه پیامبرخدا و خاتم پیامبران است و خداوند به هر چیزی داناست.
«اَلَّذینَ ءاتَینهُمُ الْكِتبَ یَعرِفُونَهُ كَما یَعرِفُونَ اَبْناءَهُم وَ اِنَّ فَریقاً مِنهُم لِیَكتُمُونَ الْحَقّ وَ هُم یَعْلَمُونَ» [4] 08)؛ كسانی كه كتاب آسمانی به آنان دادیم، او را هم چون فرزندان خود می شناسند؛ ولی جمعی از آنان، حق را آگاهانه كتمان می كنند [5] 09).
فخر دو جهان، خواجه فرخ رخ اسعد
مولای زمان، مهتر صاحبدل امجد
آن سیّد مسعود و خداوند موید
پیغمبر محمود، ابوالقاسم و احمد
وصفش نتوان گفت به هفتاد مجلد
این بس كه خدا گوید: «ما كان محمّد» [6] .
فضیلت 4: امّت های پیشین می توانستند پیغمبر خود را به نام خطاب كنند، اما امّت خاتم النبیین، نباید ایشان را «محمّد» خطاب كنند، بر همین اساس، چون ابتدا، «یا محمّد» و «یا ابوالقاسم» می گفتند، وقتی این آیه مباركه نازل شد، «یا رسول الله»، و «یا نبی الله» خطاب نمودند: «لا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَیْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» [7] ؛ ای مؤمنان شما دعای رسول صلی الله علیه وآله و ندا كردن او را مانند ندای بین یكدیگر قرار مدهید (بدون حفظ ادب مقام رسالت قرار مدهید یا نامستجاب مپندارید) خدا به حال آنان كه برای سرپیچی از حكمش به یكدیگر پناه برده و رخ پنهان می دارند آگاه است. پس باید كسانی كه امر خدا را مخالفت می كنند بترسند كه مبادا به فتنه بزرگ یا عذاب دردناك دیگر گرفتار شوند.
فضیلت 5: خداوند متعال به بلد آن حضرت، سوگند یاد كرده است و چنین می فرماید:
«لاأُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ - وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ» [8] ؛ سوگند به این بلد یاد نكنم. و حال آن كه تو در این بلد منزل داری.
و به حیات هیچ كس قسم یاد نكرده جز او، كه می فرماید:
«لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِی سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ» [9] ؛ به جان تو قسم كه این مردم دنیا همیشه مست شهوات نفسانی و به حیرت گمراهند.
و در حق رسالت او قسم یاد فرموده:
«یس - وَالْقُرْآنِ الْحَكِیمِ - إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» [10] ؛ (ای سیّد رسولان). قسم به قرآن حكمت بیان. كه تو ای محمّد، البته از پیغمبران خدایی.
و در اسباب هدایت او فرموده است:
«وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَی» [11] ؛ قسم به ستاره (ثریّای نبوت) چون فرود آید.
فضیلت 6: خداوند در شأن آن حضرت می فرماید: «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِینًا» [12] ؛ (ای رسول ما غم مدار كه) ما تو را به فتح آشكاری در عالم پیروز می گردانیم.
فضیلت 7: انبیاء پیشین، هریك برای قومی مبعوث بودند، اما آن حضرت بر تمام خلایق مبعوث شد.
فضیلت 8: بیش ترین انبیاء برای هدایت انسان ها مبعوث شدند، امّا آن حضرت صلی الله علیه وآله بر تمام جن و انس مبعوث شد.
فضیلت 9: ختم نبوت به وجود مبارك آن حضرت صلی الله علیه وآله شد [13] .
فضیلت 10: اسرافیل كه بر هیچ پیغمبری نیامده بود، بر آن حضرت نازل شده است.
فضیلت 11: خداوند متعال، انبیاء پیشین را به سؤال عطیتی عنایت می فرمود و آن حضرت را بدون درخواست و بی سؤال عطاء فرمود.
فضیلت 12: در حالی كه امت های پیشین، به غیر از معبد معیّن، در جای دیگری مجاز به عبادت نبودند، خداوند سبحان، تمام روی زمین را برای عبادت امّت آن حضرت جایز دانسته و خاك را از برای تیمّم، به جای آب اجازه فرمود.
فضیلت 13: در صحف و كتب انبیاء پیشین، مژده ظهور آن حضرت وارد شده است.
فضیلت 14: خداوند متعال، غنایم را بر امت های پیشین حرام كرده بود، امّا بر امت آن حضرت صلی الله علیه وآله حلال نمود.
فضیلت 15: خداوند متعال، او را حبیب خود ساخت.
فضیلت 16: در زمان بعثت او، شیاطین از عروج به آسمان ممنوع شدند.
فضیلت 17: شریعت او پاینده است تا قیامت و ناسخ شریعت سابقه است.
فضیلت 18: در غزوه ها، ملائكه حاضر می شدند و با دشمنان او ستیز نموده و به یاری اش می شتافتند.
فضیلت 19: خداوند، آن حضرت را رحمت بر عالمیان ساخت، چنان كه می فرماید:
«وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ» [14] ؛ و ای رسول ما تو را نفرستادیم مگر آن كه رحمت برای اهل عالَم باشی [15] .
فضیلت 20: خداوند، نكاح زنان حضرت محمّدصلی الله علیه وآله را بعد از آن حضرت صلی الله علیه وآله، حرام ساخت: «وَلا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِیًما» [16] ؛ و نه پس از وفات، هیچ گاه زنانش را به نكاح خود درآورید كه این كار نزد خدا گناهی بسیار بزرگ است.
فضیلت 21: آن حضرت را جوامع الكلم عطا فرمود، چنان كه فرمود: «اعطانی جوامع الكلم». [17]
فضیلت 22: هیبت او را یك ماهه راه در دل اعداء افكند.
فضیلت 23: نور خداوند تبارك و تعالی محیط آن حضرت بود، چنان كه فرمود: «اللهم اجعلنی نور موید».
فضیلت 24: از قفای خود چنان می دید كه از پیش روی می نگریست.
فضیلت 25: جسم مبارك او سایه نداشت، و جامه اش از قوت وجود مباركش نیز سایه نداشت [18] 22).
فضیلت 26: خداوند راز هستی را هدایت تا نهایت، به آن حضرت عرضه داشت، و لذا بعضی از آن را خبر داد [19] 23).
فضیلت 27: در بهترین قرون برانگیخته شد، چنان كه می فرماید: «بعثت من خیر قرون».
فضیلت 28: وجود مباركش از شریف ترین قبایل است چنان كه می فرماید: «ان الله اصطفی من ولد ابن ابراهیم....» [20] .
فضیلت 29: اشرف امّت ها است: «كُنتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ» [21] ؛ شمایید نیكوترین امّت كه قیام كردید (برای اصلاح بشر) مردم را به نیكوكاری امر كنید و باز دارید از بدكاری و ایمان به خدا آورید و اگر اهل كتاب همه ایمان می آوردند بر آنان چیزی بهتر از آن نبود، لیكن برخی از آنان با ایمان و بیش تر فاسق و بدكارند.
فضیلت 30: امّت او بر ضلالت اجماع نكند، چنان كه فرموده است: «لا تجمع امتی علی الضلاله» [22] .
فضیلت 31: امّت آن حضرت از سایر امّت ها در روز قیامت افزونی دارند، چنان چه در محشر می فرماید: «انا اكثر الانبیاء تبعا یوم القیامه» [23] ؛ ای كسانی كه به خدا ایمان آورده اید بر خدا و رسول تقدّم مجویید و از خدا بترسید كه خدا به گفتار شما شنوا و (به كردارتان) داناست.
كه پس از نزول آیه طیّبه، آوازها را پست كردند.
فضیلت 37: هركس حضرتش را در خواب ببیند، او را دیده است، زیرا شیطان به هر صورتی كه باشد، قابل تصوّر است، ولی به صورت آن حضرت نمی تواند باشد.
فضیلت 38: دروغ بستن بر آن حضرت مثل سایر اكاذیب نیست، بلكه بنابر روایات، هر كه عمداً بر پیغمبرصلی الله علیه وآله دروغ بندد، كافر است.
فضیلت 39: خُلق مباركش از تمامی انسان ها بهتر بود. خداوند می فرماید: «وَإِنَّكَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ» [24] .
فضیلت 40: حوض كوثر از مخصوصات آن حضرت است. خداوند می فرماید: «انا اعطیناك الكوثر...» [25] .
فضیلت 41: مقام محمود از برای ذات آن حضرت است. خداوند می فرماید: «وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَی أَن یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا» [26] .
فضیلت 42: شفاعت آن حضرت مقبول می افتد و می فرماید: «انا اول شافع و اول شفیع» [27] .
فضیلت 43: در محشر، اول كسی كه از قبر برمی خیزد و می فرماید: «انا اول من تنشقت (تنشق) غد الأرض»، پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله است.
فضیلت 44: اوّل كسی است كه به بهشت وارد می شود و می فرماید: «انا اول من یقرع باب الجنه» [28] .
فضیلت 45: حضرت صلی الله علیه وآله، دارای رتبه شفاعت عظمی است، وقتی كه امّت خود را شفاعت كرد، و امت دیگر، از شفاعت پیغمبران ناامید شدند، پناه به وجود مبارك آن حضرت صلی الله علیه وآله می برند.
فضیلت 46: لوای حمد در قیامت مخصوص آن حضرت است؛ می فرماید: «لواء الحمد یومئذ بیدی». [29] .
فضیلت 47: امت آن حضرت صلی الله علیه وآله، زودتر از امت های دیگر به بهشت می روند.
فضیلت 48: درجه وسیله، كه اعلا درجه بهشت است، مخصوص اوست: «سلوالله لی الوسیله» [30] .
فضیلت 49: حضرت محمّدصلی الله علیه وآله، با شرافت ترین خلایق در قیامت است.
فضیلت 50: تمام انبیاء در سایه لوای حضرت محمّدصلی الله علیه وآله باشند؛ «آدم و من دونه تحت لوایی». و نیز می فرماید: «انا اكرم الاولین و الاخرین» [31] .
«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ» [1] 05)؛ منافقان از آن روزی بترسند كه خدا سوره ای بفرستد كه آن چه درون آن هاست آشكار سازد، ای رسول بگو: اكنون تمسخر كنید خدا از آن چه می ترسید به سر شما خواهد آورد.
«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ» [2] 06)؛ ای پیغمبر، آن چه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان كه اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نكرده ای و خدا تو را از شرّ مردمان محفوظ خواهد داشت و دل قوی دار كه خدا كافران را راهنمایی نخواهد كرد.
«مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیًما» [3] 07)؛ محمّدصلی الله علیه وآله هرگز پدر هیچ یك از مردان شما نیست، بلكه پیامبرخدا و خاتم پیامبران است و خداوند به هر چیزی داناست.
«اَلَّذینَ ءاتَینهُمُ الْكِتبَ یَعرِفُونَهُ كَما یَعرِفُونَ اَبْناءَهُم وَ اِنَّ فَریقاً مِنهُم لِیَكتُمُونَ الْحَقّ وَ هُم یَعْلَمُونَ» [4] 08)؛ كسانی كه كتاب آسمانی به آنان دادیم، او را هم چون فرزندان خود می شناسند؛ ولی جمعی از آنان، حق را آگاهانه كتمان می كنند [5] 09).
فخر دو جهان، خواجه فرخ رخ اسعد
مولای زمان، مهتر صاحبدل امجد
آن سیّد مسعود و خداوند موید
پیغمبر محمود، ابوالقاسم و احمد
وصفش نتوان گفت به هفتاد مجلد
این بس كه خدا گوید: «ما كان محمّد» [6] .
فضیلت 4: امّت های پیشین می توانستند پیغمبر خود را به نام خطاب كنند، اما امّت خاتم النبیین، نباید ایشان را «محمّد» خطاب كنند، بر همین اساس، چون ابتدا، «یا محمّد» و «یا ابوالقاسم» می گفتند، وقتی این آیه مباركه نازل شد، «یا رسول الله»، و «یا نبی الله» خطاب نمودند: «لا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَیْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِینَ یَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِیبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ یُصِیبَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» [7] ؛ ای مؤمنان شما دعای رسول صلی الله علیه وآله و ندا كردن او را مانند ندای بین یكدیگر قرار مدهید (بدون حفظ ادب مقام رسالت قرار مدهید یا نامستجاب مپندارید) خدا به حال آنان كه برای سرپیچی از حكمش به یكدیگر پناه برده و رخ پنهان می دارند آگاه است. پس باید كسانی كه امر خدا را مخالفت می كنند بترسند كه مبادا به فتنه بزرگ یا عذاب دردناك دیگر گرفتار شوند.
فضیلت 5: خداوند متعال به بلد آن حضرت، سوگند یاد كرده است و چنین می فرماید:
«لاأُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ - وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ» [8] ؛ سوگند به این بلد یاد نكنم. و حال آن كه تو در این بلد منزل داری.
و به حیات هیچ كس قسم یاد نكرده جز او، كه می فرماید:
«لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِی سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ» [9] ؛ به جان تو قسم كه این مردم دنیا همیشه مست شهوات نفسانی و به حیرت گمراهند.
و در حق رسالت او قسم یاد فرموده:
«یس - وَالْقُرْآنِ الْحَكِیمِ - إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» [10] ؛ (ای سیّد رسولان). قسم به قرآن حكمت بیان. كه تو ای محمّد، البته از پیغمبران خدایی.
و در اسباب هدایت او فرموده است:
«وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَی» [11] ؛ قسم به ستاره (ثریّای نبوت) چون فرود آید.
فضیلت 6: خداوند در شأن آن حضرت می فرماید: «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِینًا» [12] ؛ (ای رسول ما غم مدار كه) ما تو را به فتح آشكاری در عالم پیروز می گردانیم.
فضیلت 7: انبیاء پیشین، هریك برای قومی مبعوث بودند، اما آن حضرت بر تمام خلایق مبعوث شد.
فضیلت 8: بیش ترین انبیاء برای هدایت انسان ها مبعوث شدند، امّا آن حضرت صلی الله علیه وآله بر تمام جن و انس مبعوث شد.
فضیلت 9: ختم نبوت به وجود مبارك آن حضرت صلی الله علیه وآله شد [13] .
فضیلت 10: اسرافیل كه بر هیچ پیغمبری نیامده بود، بر آن حضرت نازل شده است.
فضیلت 11: خداوند متعال، انبیاء پیشین را به سؤال عطیتی عنایت می فرمود و آن حضرت را بدون درخواست و بی سؤال عطاء فرمود.
فضیلت 12: در حالی كه امت های پیشین، به غیر از معبد معیّن، در جای دیگری مجاز به عبادت نبودند، خداوند سبحان، تمام روی زمین را برای عبادت امّت آن حضرت جایز دانسته و خاك را از برای تیمّم، به جای آب اجازه فرمود.
فضیلت 13: در صحف و كتب انبیاء پیشین، مژده ظهور آن حضرت وارد شده است.
فضیلت 14: خداوند متعال، غنایم را بر امت های پیشین حرام كرده بود، امّا بر امت آن حضرت صلی الله علیه وآله حلال نمود.
فضیلت 15: خداوند متعال، او را حبیب خود ساخت.
فضیلت 16: در زمان بعثت او، شیاطین از عروج به آسمان ممنوع شدند.
فضیلت 17: شریعت او پاینده است تا قیامت و ناسخ شریعت سابقه است.
فضیلت 18: در غزوه ها، ملائكه حاضر می شدند و با دشمنان او ستیز نموده و به یاری اش می شتافتند.
فضیلت 19: خداوند، آن حضرت را رحمت بر عالمیان ساخت، چنان كه می فرماید:
«وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ» [14] ؛ و ای رسول ما تو را نفرستادیم مگر آن كه رحمت برای اهل عالَم باشی [15] .
فضیلت 20: خداوند، نكاح زنان حضرت محمّدصلی الله علیه وآله را بعد از آن حضرت صلی الله علیه وآله، حرام ساخت: «وَلا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِیًما» [16] ؛ و نه پس از وفات، هیچ گاه زنانش را به نكاح خود درآورید كه این كار نزد خدا گناهی بسیار بزرگ است.
فضیلت 21: آن حضرت را جوامع الكلم عطا فرمود، چنان كه فرمود: «اعطانی جوامع الكلم». [17]
فضیلت 22: هیبت او را یك ماهه راه در دل اعداء افكند.
فضیلت 23: نور خداوند تبارك و تعالی محیط آن حضرت بود، چنان كه فرمود: «اللهم اجعلنی نور موید».
فضیلت 24: از قفای خود چنان می دید كه از پیش روی می نگریست.
فضیلت 25: جسم مبارك او سایه نداشت، و جامه اش از قوت وجود مباركش نیز سایه نداشت [18] 22).
فضیلت 26: خداوند راز هستی را هدایت تا نهایت، به آن حضرت عرضه داشت، و لذا بعضی از آن را خبر داد [19] 23).
فضیلت 27: در بهترین قرون برانگیخته شد، چنان كه می فرماید: «بعثت من خیر قرون».
فضیلت 28: وجود مباركش از شریف ترین قبایل است چنان كه می فرماید: «ان الله اصطفی من ولد ابن ابراهیم....» [20] .
فضیلت 29: اشرف امّت ها است: «كُنتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَیْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ» [21] ؛ شمایید نیكوترین امّت كه قیام كردید (برای اصلاح بشر) مردم را به نیكوكاری امر كنید و باز دارید از بدكاری و ایمان به خدا آورید و اگر اهل كتاب همه ایمان می آوردند بر آنان چیزی بهتر از آن نبود، لیكن برخی از آنان با ایمان و بیش تر فاسق و بدكارند.
فضیلت 30: امّت او بر ضلالت اجماع نكند، چنان كه فرموده است: «لا تجمع امتی علی الضلاله» [22] .
فضیلت 31: امّت آن حضرت از سایر امّت ها در روز قیامت افزونی دارند، چنان چه در محشر می فرماید: «انا اكثر الانبیاء تبعا یوم القیامه» [23] ؛ ای كسانی كه به خدا ایمان آورده اید بر خدا و رسول تقدّم مجویید و از خدا بترسید كه خدا به گفتار شما شنوا و (به كردارتان) داناست.
كه پس از نزول آیه طیّبه، آوازها را پست كردند.
فضیلت 37: هركس حضرتش را در خواب ببیند، او را دیده است، زیرا شیطان به هر صورتی كه باشد، قابل تصوّر است، ولی به صورت آن حضرت نمی تواند باشد.
فضیلت 38: دروغ بستن بر آن حضرت مثل سایر اكاذیب نیست، بلكه بنابر روایات، هر كه عمداً بر پیغمبرصلی الله علیه وآله دروغ بندد، كافر است.
فضیلت 39: خُلق مباركش از تمامی انسان ها بهتر بود. خداوند می فرماید: «وَإِنَّكَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ» [24] .
فضیلت 40: حوض كوثر از مخصوصات آن حضرت است. خداوند می فرماید: «انا اعطیناك الكوثر...» [25] .
فضیلت 41: مقام محمود از برای ذات آن حضرت است. خداوند می فرماید: «وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَی أَن یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا» [26] .
فضیلت 42: شفاعت آن حضرت مقبول می افتد و می فرماید: «انا اول شافع و اول شفیع» [27] .
فضیلت 43: در محشر، اول كسی كه از قبر برمی خیزد و می فرماید: «انا اول من تنشقت (تنشق) غد الأرض»، پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله است.
فضیلت 44: اوّل كسی است كه به بهشت وارد می شود و می فرماید: «انا اول من یقرع باب الجنه» [28] .
فضیلت 45: حضرت صلی الله علیه وآله، دارای رتبه شفاعت عظمی است، وقتی كه امّت خود را شفاعت كرد، و امت دیگر، از شفاعت پیغمبران ناامید شدند، پناه به وجود مبارك آن حضرت صلی الله علیه وآله می برند.
فضیلت 46: لوای حمد در قیامت مخصوص آن حضرت است؛ می فرماید: «لواء الحمد یومئذ بیدی». [29] .
فضیلت 47: امت آن حضرت صلی الله علیه وآله، زودتر از امت های دیگر به بهشت می روند.
فضیلت 48: درجه وسیله، كه اعلا درجه بهشت است، مخصوص اوست: «سلوالله لی الوسیله» [30] .
فضیلت 49: حضرت محمّدصلی الله علیه وآله، با شرافت ترین خلایق در قیامت است.
فضیلت 50: تمام انبیاء در سایه لوای حضرت محمّدصلی الله علیه وآله باشند؛ «آدم و من دونه تحت لوایی». و نیز می فرماید: «انا اكرم الاولین و الاخرین» [31] .
[1] توبه (9) آيه 64.
[2] مائده (5) آيه 67.
[3] احزاب (33) آيه 40.
[4] بقره(2) آيه 146.
[5] امام صادق عليه السلام فرمود: «يَعرِفُونَهُ كَما يَعرِفُونَ اَبْناءَهُم» يعني خداوند متعال در تورات و انجيل و زبور، حضرت محمّدصلي الله عليه وآله، مبعث، مهاجرت، و اصحابش را چنين توصيف نمود: «مُحَمَّد رَسُولُ اللّه وَ الَّذينَ مَعَهُ ... اَشِدّاءُ عَلَي الْكُفّار رَحِماءُ بَينَهُم» محمّدصلي الله عليه وآله فرستاده خداست؛ و كساني كه با او هستند در برابر كفّار، سرسخت و شديد و در ميان خود مهربانند؛ پيوسته آن ها را در حال ركوع و سجود مي بيني. در حالي كه همواره فضل خدا و رضاي او را طلبند. نشانه آن ها در صورتشان از اثر سجده نمايان است. اين، توصيف آنان در تورات و توصيف آنان در انجيل است.
[6] اديب الممالك فراهاني.
[7] نور (24) آيه 63.
[8] بلد (90) آيه 1 - 2.
[9] حجر (15) آيه 72.
[10] يس (36) آيه 1 - 3.
[11] نجم (53) آيه 1.
[12] فتح (48) آيه 1.
[13] روايت شده حضرت عيسي عليه السلام در آخرالزمان از آسمان فرود خواهد آمد، ولي شريعت آن حضرت را نسخ نمي كند، بلكه متابعت در امر او مي نمايد.
[14] انبياء (21) آيه 107.
[15] اين فيض در حيات و ممات او منقطع نمي شود و در تفسير «رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ» گفته اند: «رحمه للجن و الانس»، و بعضي گفته اند: «لجميع الناس؛ رحمة للمومنين بالهدايته و رحمة بالمنافق للامان من القتل و رحمه للكافر بتأخير العذاب».
[16] احزاب (33) آيه 53.
[17] بحارالانوار، ج 8، ص 27، ح1.
[18] محقق ارجمند جناب آقاي اخوان در نوشتاري آورده اند: شايد منظور اين باشد كه حضرت، خود منبع نور بود.
[19] جريان كامل معراج آن حضرت و شگفتي هاي آن را در بحث «معراج» اشاره خواهيم نمود.
[20] بحارالانوار، ج 16، ص 325، ح 19... اسماعيل واصطفي من كنانه واصطفي من كنانه قريشا واصطفي من قريش بني هاشم واصطفاني من بني هاشم.
[21] آل عمران (3) آيه 110.
[22] بحارالانوار، ج 2، ص 225، ح3.
[23] همان، ج 7، ص 130، ح 1 وج 8، ص 22، ح 15 البته اكثرالنبيين و...(227).
فضيلت 32: چهار دانك از بهشت مخصوص امت آن حضرت است، چنان چه فرمود: «اني لا ارجو ان نكونوا ثلثي اهل الجنه».
فضيلت 33: از بركت وجود مباركش، امت او از قحط، هلاك نشود. روايت از آن حضرت است كه: از خداوند خواسته ام امت من به وجه عموم قحط هلاك نشوند؛ مانند امت نوح غرق نشوند؛ در ميان ايشان خلاف واقع نشود و بر امت او بيگانه و دشمن مسلط نخواهد شد، ان شاءالله.
فضيلت 34: خداوند رحمن الرحيم، تكاليف صعب و مشكل را از امّت او برداشته است.
فضيلت 35: صفوف امت او را چون ملائكه بداشت. مي فرمايد: «جعلت صفوفنا كصفوف الملائكه».
فضيلت 36: خداوند مي فرمايد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»**زيرنويس=حجرات (49) آيه1.
[24] قلم 68) آيه 4.
[25] كوثر (108)، آيه 1.
[26] اسراء (17) آيه 79.
[27] بحارالانوار، ج 16، ص 326، ح 22. (انا اول شافع و اول مشفع).
[28] بحارالانوار، ج 39، ص 230، ح7.
[29] بحارالانوار، ج 16، ص 402، ح1.
[30] بحارالانوار، ج 7، ص 326،ح2. اذا سالتم الله فأسالوا الي الوسيله.
[31] فضيلت هاي ديگري كه حضرت داشتند:
1. بر نمازگزاران فرض بود كه چون رسول خداصلي الله عليه وآله آنان را بخواند، جواب دهند و اين، زياني به نماز نمازگزار نداشت.
2. هديه از هركسي بر آن حضرت، بدون كراهت حلال بود.
3. در تاريكي چنان مي ديد كه در روشنايي قادر به ديدن بود.
4. شئامت كه از افعال شيطان است، از براي آن حضرت نبود.
5. مگس در بدن مباركش نمي نشست.
6. در خلقت و تناسب اعضاء، از خلق، اولين و آخرين بود.
هفت. معجزات پيغمبران، تمام از براي آن حضرت بود.
هشت. خداوند مي فرمايد: اگر محمّدصلي الله عليه وآله نبود، آدم و بهشت و دوزخ را نمي آفريدم؛ به تحقيق كه از عرش، عرش را ايجاد كردم بي قرار و مضطرب بود؛ بر آن نوشتم «لا اله الاّ اللّه محمّد رسول اللّه» آن گاه قرار و آرام گرفت.